Ervaring van oud eigenaar Rox
De reden dat we afstand hebben gedaan van Rox is dat hij liever niet alleen wilde zijn en ik toch meerdere dagen ging werken. Hij zat veel alleen en kreeg hierdoor niet de aandacht die hij verdiende. Zo’n besluit nemen is niet makkelijk, je neemt niet een hond om na twee jaar te zeggen; we doen hem weer weg.
Nadat het besluit genomen was wilde ik er zeker van zijn dat Rox lieve nieuwe baasjes zou krijgen die wel de aandacht aan hem konden geven. Ik ben op zoek gegaan via internet en kwam terecht bij de HHIN site.
In het begin dacht ik nog of hoopte ik misschien wel dat er niemand zou reageren, maar dan houd je jezelf ook voor de gek. Lindsey belde na een week dat er 4 geïnteresseerden voor Rox waren. Zij had hieruit gefilterd en kwam met 2 mensen waarvan ze dacht dat het een goede match zou kunnen zijn. Ze vertelde in het kort wat voor mensen het waren, hun woonplaats en beide mensen hadden een kat en verder kwam hun situatie aardig overeen. Tja, dan mag je kiezen.. moeilijk hoor!
* Notitie HHIN: Dit betreft een wat oudere ervaring. De werkwijze is inmiddels wat veranderd.
Ik heb gekozen voor de mensen die het dichtstbij woonden, meer met de gedachte als we dan eens willen kunnen we Rox misschien nog eens zien. De geïnteresseerden kwamen de volgende middag kijken bij Rox en hebben een stukje met hem gewandeld. Ze waren enthousiast en Rox was wat bedeesder zoals hij eigenlijk de hele week al was, net alsof hij voelde dat er wat ging gebeuren. Toen hun weg waren ben ik op facebook gaan kijken naar de geïnteresseerden. Lindsey gaf advies en tips, hieraan heb ik veel gehad.
We hebben afgesproken dat Rox voor een proefperiode van 2 weken naar zijn eventuele toekomstige baasjes zou gaan, we hadden nog 2 dagen om afscheid te nemen en dit waren twee hele moeilijke dagen.
De dag dat we Rox weg zouden brengen hebben we ‘s ochtends nog een laatste wandelingetje gemaakt, al zijn spulletjes gepakt en zijn vertrokken naar de nieuwe baasjes. Mijn zoon had een super idee om het afscheid iets makkelijker te maken, hij zei: “Mam, we doen gewoon alsof Rox met vakantie gaat”. Bij de nieuwe baasjes aangekomen snuffelde Rox natuurlijk in het rond. Wij vonden het fijn om Rox zelf weg te brengen, je weet dan waar hij is, hoe hij gaat wonen. We hebben een kop theegedronken bij de nieuwe eigenaren de overeenkomst getekend en hebben Rox nog voor de laatste keer geknuffeld.
De eerste week is het verschrikkelijk; het voelt kaal en ik vroeg me steeds af hoe al het gaan, zal hij wel eten en slapen enz. enz. Al vrij snel in de eerste week stuurde de nieuwe eigenaar me een appje met foto’s, daarop kon ik zien dat het goed ging met Rox en ze beschreef dit ook. Hij had de eerste 2 dagen niet gegeten en had heimwee. Ze vertelde ook dat Rox inmiddels Rex heet. De tweede week was hij naar de trimsalon geweest en stuurde ze weer foto’s en ook foto’s samen met de kat wat dus eigenlijk heel goed ging. Na deze week had ik echt zoiets van Rox heeft echt een hele fijne plek gekregen om te wonen, we moeten hier dankbaar voor zijn. Eigenlijk merk ik nu ook pas hoeveel aandacht Rox nodig had. De laatste dag van de proefperiode naderde en ja, het gaat eigenlijk heel goed dus Rox heeft nieuwe baasjes. Hij is zelfs met de kat al dikke vriendjes, zo bijzonder.
De bemiddeling van HHIN heb ik als zeer prettig ervaren. Je wordt als het ware deze periode begeleid, je krijgt tips en adviezen. Het is vooral super dat Lindsey eigenlijk direct de perfecte match had gevonden. Het is ook fijn om op deze manier je ervaring op te kunnen schrijven en eventueel te delen met anderen.
Lindsey ik wens je alle goeds en hoop dat je voor veel honden een fijn nieuw thuis kunt vinden!